Kerstmarkt

Op het eerste zicht is het niet voor de hand liggend dat een carnavalsvereniging zich gaat bezighouden met het organiseren van een Kerstmarkt, doch anderzijds is het een feit dat een carnavalsvereniging die een stoet organiseert dient te beschikken over mensen met een flinke dosis creativiteit. Waarom? Wel, een stoet organiseren vergt immers elk jaar opnieuw een grote financiële investering en dus is elk centje bij wijze van spreken broodnodig. Wat met zich mee brengt dat een vereniging zoals de Katteköp permanent op zoek dienen te gaan naar andere bronnen van inkomsten.

Het ontstaan van de Kerstmarkt heeft hier dan ook alles mee te maken.

Na wat wikken en wegen, zeker voor wat de locatie betreft, werd beslist om op zaterdag 4 en zondag 5 december 1999, te Piringen op het pleintje aan de kerk de eerste "proef"-kerstmarkt te organiseren. Elk begin is uiteraard moeilijk en niemand zal beslist een supergrote kerstmarkt verwacht hebben. Niettemin werd het een eerste aanzet. De publieke belangstelling bleef beneden de gestelde verwachtingen, hoewel de resultaten toch gunstig genoeg bleken om er mee door te gaan.

Ook in december 2000 ging de kerstmarkt door te Piringen, om vervolgens in december 2001 te verhuizen naar een andere locatie, namelijk de parking van de voedingswinkel Slegers te Haren. Het was ondertussen duidelijk geworden dat de kerstmarkt in Haren aan publieke

belangstelling had gewonnen. Ook de standhouders waren tevreden met de nieuwe locatie, zodat algemeen mag gesproken worden van behoorlijk succes. 's Zaterdags vielen de weersomstandigheden helaas wat tegen.

Daartegenover liet de zon zich 's zondags van haar beste kant zien. Het vroor wel lichtjes maar het bleef ten minste droog. Vandaar dan ook de veel grotere belangstelling.

Het was ondertussen ook duidelijk geworden dat het publiek eveneens de gelegenheid diende te krijgen om na het bezoek aan de standhouders zich even op te warmen in een afzonderlijke ruimte, genietend van een glaasje glühwein of ander versterkend drankje, wat vervolgens geleid heeft tot het plaatsen van een tent vanaf de editie 2001.

Laten we ook niet vergeten dat het niet eenvoudig is om zulk nieuw initiatief op gang te krijgen. Van de ene kant heb je de standhouders die zich inderdaad toch minstens twee volle dagen moeten opofferen om hun stand op te bouwen en uit te baten en uiteindelijk hopen op een goede verkoop. Daartegenover staat dat de inrichter alles in het werk stelt om de kerstmarkt zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor het publiek. Bovendien tracht de inrichter zo veel mogelijk standhouders aan te trekken met liefst uiteraard een grote verscheidenheid in de aangeboden producten.

Akkoord, in theorie klinkt het allemaal mooi, maar je kan er eenmaal niet langs dat het succes van de standhouder voor een groot deel afhankelijk is van het publiek. We stellen echter vast dat, wanneer de weersomstandigheden een beetje meezitten, behoorlijk wat mensen ieder jaar opnieuw de weg naar de kerstmarkt weten te vinden, om samen met anderen te genieten van die heerlijke gezellige kerstsfeer. De raad van elf doet er trouwens alles aan om het geheel zo gezellig mogelijk te maken met aangepaste versieringen, verlichting en het bezoek van de Kerstman die altijd wat te verdelen heeft onder de kleinsten.

Met de kerstmarkt van december 2005 in het vooruitzicht werd besloten deze te laten doorgaan in de Feesthallen te Bommershoven. De reden voor deze verhuis van de parking van Voedingswaren Slegers in Haren naar het Panishof was louter het rechtstreekse gevolg van de tegenvallende weersomstandigheden waarmee de inrichters in het verleden meerdere malen geconfronteerd werden.

Gelukkig heeft deze overstap de vereniging geen windeieren gelegd en mogen zij sedert de editie 2005 rekenen op een almaar groeiend aantal bezoekers en een gevarieerd aanbod aan standhouders.

Ontstaan van de kerstmarkten in Europa

Velen zullen ongetwijfeld al stil gestaan hebben bij de vraag, van waar de traditie om kerstmarkten te organiseren oorspronkelijk van vandaan komt. Wel, daarvoor moeten even terug in de tijd, met name naar de Advent van 1384.

Een ondernemende Duitser zou destijds gedacht hebben dat de Weihnacht, de kerst, best wel een interessant moment zou kunnen zijn om zaken te doen of m.a.w. er zouden wat centjes kunnen verdient worden als mensen buitenkomen om samen te eten, te drinken te shoppen en terzelfdertijd de vrede te vieren. Dat laatste uiteraard ook en bijgevolg mogen we de vredeboodschappen voor de gemakkelijkheid zowat aanzien als de maïzena van het samenkomen. De sfeer is dus meteen het hoofdthema en bijgevolg bleef de aantrekkingskracht langzaam aan toenemen .

In de jaren tachtig keek België naar het immens succes van de markten in Duitsland, Oostenrijk en andere Europese landen rond ons klein landje. Als die landen daar zo succesvol in zijn, dan moet het bij ons ook lukken dachten de Belgen. En jawel, sindsdien is de spreekwoordelijke “sneeuwbal” aan ‘t rollen gegaan en zijn de kerstmarkten ook in België, op honderden plaatsen, als paddenstoelen uit de grond gerezen.